Beat The Goldfish focust zich op bedrijven/organisaties/ondernemers met een maatschappelijk en/of duurzaam doel. In de afgelopen drie jaren groeide mijn klantenbestand al aardig die richting uit. Het zwart op wit zetten, is de volgende logische stap.
Ik merkte hoe gepassioneerd ik was na een stevige discussie met een familielid hierover. Hoever mag je mensen buiten hun comfortzone duwen? Tot wanneer mag je mensen overtuigen? En vooral: hoeveel dien je persoonlijk op te offeren voor het duurzamer groter goed?
Op persoonlijk vlak proberen we met ons gezin ons steentje bij te dragen en dat voelt helemaal niet als een opoffering aan. Consuminderen, minder afval, thuis enkel vegetarisch koken, bijna alles met fiets en trein doen, klein wonen,…het voelt goed en helemaal niet moeilijk.
Tot daar het dilemma van het reizen kwam. Na een citytrip in het verre noorden, beslisten we al om enkel het vliegtuig te nemen voor lange vakanties. Na die vakantie in Thailand, zouden we proberen maximaal om de twee jaren het vliegtuig te gebruiken om op onze vakantiebestemming te komen. Die beslissing deed en doet nog steeds wat pijn. We willen nog zoveel zien en doen. En dan zijn er zelfs families die bewust nooit het vliegtuig nemen.
Maar het besef kwam toen ik voor een klant de social media coverde op een event. De keynote spreker zei daar: “This is a climate emergency. It’s no matter of doing what you can, it’s about doing what has to be done.” Niet doen wat kan, maar doen wat moet dus. En dus zijn we al bezig met een treinreis door Europa uit te stippelen…
